Ludzie filmu: Charlie Chaplin. Człowiek z melonikiem i laseczką.

Nie trzeba być wielbicielem kina, by znać Chaplina, bo jest to postać kultowa. Każdy zna takie tytuły jak:

BRZDĄC, GORĄCZKA ZŁOTA, czy DYKTATOR. Miał tylko 165 centymetrów, ale był wielką osobą. Potrafił ciągnąć tłumy za sobą, nawet w dźwiękowej erze.

1920

Ponoć miał romans z Polą Negri. Czy to prawda? Chaplin w swojej autobiografii pisał tylko, że kilka razy się spotkali, ale niezdrożnych scen nie było. Te całe wyolbrzymione romanse były prawdopodobnie wymysłami brukowców.

Ale nie piszę o Poli...

Chaplin rozpoczął pracę u Macka Senneta (artykuł o nim) w 1914 roku. Jego pierwszy kontrakt dawał mu zyski wysokości 150 dolarów tygodniowo. To olbrzymie wynagrodzenie, jak na tamte czasy. Najwięksi aktorzy zarabiali wówczas po 50 dolarów tygodniowo. Oczywiście nie można tego liczyć na dzisiejsze pieniądze, bo byśmy pomyśleli, że umierali z głodu. W tamtych czasach za około 350 dolarów można było kupić FORDA T.

U Senneta produkcja filmowa, była szybka. Dwa filmy w tygodniu mówią same za siebie. Sam Chaplin musiał co tydzień grać w nowym filmie. Zagrał łącznie w ponad 40 filmach dla Senneta.

W 1918 roku założył UNITED ARTISTS. Miało być to piersze studio filmowe, gdzie gwiazdy nikomu nie podlegały i były same sobie szefami.

Prawdziwą sławę przyniósł mu film BRZDĄC z 1921 roku. Tramp, wędrowny szklarz, znajduje na ulicy porzucone niemowlę i (początkowo niechętnie) podejmuje się opieki nad nim. Gdy chłopiec podrasta staje się przyjacielem i wspólnikiem bohatera – wybija szyby w budynkach, zapewniając tym samym szklarzowi pracę. Po pewnym czasie interweniują jednak przedstawiciele opieki społecznej, chcący zabrać Brzdąca do sierocińca. Trampowi udaje się jednak uchronić przed tym dzieciaka, odnajduje się też matka chłopca, która niegdyś, jako biedna młoda dziewczyna, porzuciła go, teraz natomiast jako sławna, zamożna śpiewaczka ponownie może się nim zająć.

Drugim jego znaczącym filmwem była GORĄCZKA ZŁOTA z 1925 roku. Fabuła filmu przedstawia gorączkę złota w Jukonie w roku 1898. Tysiące ludzi ściągają nad Klondike. Wśród poszukiwaczy złota jest również Charlie. Przypadkowo poznaje dwóch kompanów, którzy są znani w okolicy: Jima, który jest dobry i "Czarnego Larsena", który jest czarnym charakterem. Odcięci od świata przez ciężkie warunki atmosferyczne przeżywają trudne chwile i straszliwy głód zaczyna im zaglądać w oczy.

Kilka scen z filmu na trwałe zapisało się w historii kina, np. ta, w której Charlie spożywa posiłek z ugotowanego buta, lub ta, w której dom spada ze zbocza z Charliem w środku.

Kolejnym jego znanym filmem był DYKTATOR z 1940 roku. Pomysł na film zrodził się u przyjaciela Chaplina Alexandra Korda, który zauważył, że tramp (jego najbardziej znana postać filmowa) jest podobny do Hitlera. Sam potem zauważył, że urodził się w tym samym roku co Führer, był starszy tylko o cztery dni, oraz jest jego wzrostu. Co godne podkreślenia w chwili premiery filmu Chaplin był krytykowany za podżeganie do wojny. W Tomanii do władzy dochodzi Adenoid Hynkel. Pragnie zawładnąć całym światem, ale na drodze do tego stoi sąsiedni kraj, Austerlich. Planuje inwazję, ale brakuje mu pieniędzy. Próbuje zdobyć pieniądze od bankierów żydowskich. Kiedy oni odmawiają udzielenia pożyczki, postanawia się zemścić na wszystkich Żydach. W tym czasie dyktator zawiera sojusz z Benzino Napalonim, przywódcą Bacterii. Represje dotykają także fryzjera, łudząco podobnego do dyktatora. Szturmowcy podpalają jego zakład, a sam cyrulik trafia do obozu koncentracyjnego, jednak ucieka stamtąd w mundurze Hynkela. W międzyczasie Adenoid Hynkel poluje na kaczki. Przypadek sprawia, że dyktatora aresztuje policja, a jego miejsce zajmuje fryzjer w mundurze Hynkela. Ten zaś na wiecu wygłasza pokojowe przemówienie.

Oprócz wyżej wymienionych filmów można jeszcze wymienić: SPOKOJNA ULICA (1917), CYRK (1928), ŚWIATŁA WIELKIEGO MIASTA (1931), DZISIEJSZE CZASY (1936), ŚWIATŁA RAMPY (1952).

Chaplin był posądzany o komunizm, lecz zawsze temu zaprzeczał. Mówił, że nie jest komunistą, lecz humanistą. Miał pociąg seksualny do młodych kobiet. Miał cztery żony, a z ostatnią był do końca swego życia. Miał jedenastkę dzieci. Ponoć, gdy jego pierwszy syn umarł po trzech dniach, nie przyszedł na jego pogrzeb, ponieważ organizował casting do BRZDĄCA.

Chaplin urodzony w 1889, zmarł w 25 grudnia 1977. Przeżył 88 lat, lecz jego legenda jest żywa do dziś. To chyba najbardziej znany aktor na świecie. To on należał do garstki mężczyzn, którzy sworzyli klasyczne Hollywood.

1915

Polecam jego filmy, nie trzeba patrzeć koniecznie na jego najbardziej znane perełki, gdyż każdy jego film ma urok chaplinowskiego geniuszu.